ماه من
.
.
.
زمین جای امنی نیست
سرد و تاریک..
و چشم کوچه هایش همیشه تر است,
شعرهایم را _
لای دفتر شعرم پنهان میکنم,
از ترس سرما
و سیلی هایش
که صورت رزهای باغچه را کبود کرده ...
ماه من
تا آسمانت,
آبی ترین نگاهت,
راهی نمانده,
چند پله ی دیگر
مرا نگاه کن...
نظرات شما عزیزان: